Incontinentie kan om vele redenen voorkomen, waaronder urineweginfecties, vaginale infectie of irritatie of constipatie. Sommige medicijnen kunnen problemen met de controle van de blaas veroorzaken die een korte tijd aanhouden. Incontinentie kan optreden wanneer de blaasspieren plotseling strakker worden en de sluitspieren niet sterk genoeg zijn om de urethra dicht te knijpen. Dit veroorzaakt een plotselinge, sterke drang om te plassen die u mogelijk niet onder controle kunt houden.
Druk veroorzaakt door lachen, niezen of sporten kan ervoor zorgen dat u urine lekt. Urine-incontinentie kan ook optreden als er een probleem is met de zenuwen die de blaasspieren en urethra regelen. Urine-incontinentie kan betekenen dat u een kleine hoeveelheid urine lekt of veel urine tegelijk afgeeft. Niet alle incontinentie is langdurig.
Sommige oorzaken zijn tijdelijk, zodat de incontinentie eindigt wanneer de oorzaak verdwijnt. Vaginale infecties kunnen tijdelijke incontinentie veroorzaken. Irritatie, medicijnen, constipatie en beperkte mobiliteit kunnen dit veroorzaken. Urineweginfecties (UTI's) zijn een veelvoorkomende oorzaak van tijdelijke incontinentie en moeten worden aangepakt.
Urine-incontinentie (UI) is het verlies van controle over de blaas of het niet kunnen beheersen van het plassen. Het kan variëren van een klein probleem tot iets dat een grote invloed heeft op uw dagelijks leven. In ieder geval kan het beter worden met de juiste behandeling. Urine-incontinentie treedt op wanneer u de controle over uw blaas verliest.
In sommige gevallen kunt u de inhoud van uw blaas volledig legen. In andere gevallen kunt u slechts een kleine lekkage ervaren. De aandoening kan tijdelijk of chronisch zijn, afhankelijk van de oorzaak. Ongeveer 33 miljoen hebben een overactieve blaas (ook bekend als OAB) die symptomen van urgentie, frequentie en met of zonder aandrangincontinentie vertegenwoordigt.
Ze zullen waarschijnlijk willen weten hoe lang je al incontinent bent, welke soorten incontinentie je hebt meegemaakt en andere details. Dit is de meest voorkomende vorm van urine-incontinentie, vooral bij vrouwen die zijn bevallen of de menopauze hebben doorgemaakt. Het kennen van het type incontinentie is vaak een belangrijk onderdeel van het diagnose- en behandelplan voor incontinentie. Het aanbevolen behandelplan van uw zorgverlener hangt af van de oorzaak van uw incontinentie.
Bij overloopincontinentie maakt het lichaam meer urine aan dan de blaas kan vasthouden of is de blaas vol en kan niet legen waardoor deze urine lekt. Het doen van oefeningen om uw bekkenspieren te versterken, belet u misschien niet om problemen met incontinentie te krijgen, maar het kan u helpen de controle over uw blaas terug te krijgen. Enkele van de mogelijke oorzaken leiden tot urine-incontinentie op korte termijn, terwijl andere een langdurig probleem kunnen veroorzaken. Veel mensen met urine-incontinentie denken dat ze minder hoeven te drinken om te verminderen hoeveel urine eruit lekt.
Overloopincontinentie, ook wel chronische urineretentie genoemd, wordt vaak veroorzaakt door een verstopping of obstructie die uw blaas aantast. Sommige vrouwen ervaren incontinentie na de bevalling vanwege de belasting van de bevalling op de bekkenbodemspieren. Hoewel het waar is dat uw risico op incontinentie toeneemt naarmate u ouder wordt, zijn er ook behandelingen beschikbaar om u te helpen deze aandoening onder controle te houden. Het is belangrijk om in de loop van de tijd met uw zorgverlener te praten over de risico's van incontinentie en manieren waarop u dit kunt beheren zonder uw dagelijks leven te verstoren.
Naarmate u ouder wordt, hebben de spieren die uw blaas ondersteunen de neiging te verzwakken, wat kan leiden tot urine-incontinentie. Sommige aandoeningen die urine-incontinentie veroorzaken, zijn gemakkelijk te behandelen en veroorzaken slechts tijdelijke urineproblemen.
Leave Message